یادداشتک | ملّاشدن و تعطیلات؛ جمع ضدین

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، ما مسلمانیم و خود را موظف می دانیم هنجارهای اسلامی را مراعات کنیم. یعنی اگر آیه ای از قرآن یا حدیثی از پیامبر و خاندان گرامی اش، مطلبی را بگویند، مسلمانی مان اقتضاء می کند به آن پای بند باشیم. در میان همه ی مسلمانان، روحانیان نقش ویژه تری دارند. چرا که از یک سو متخصصان دین اند و از سوی دیگر، مردم هم انتظار دارند آنان بیشتر به ضوابط اعلامی شان، عمل کنند.

اما وقتی با منطق اسلام، تعطیلات حوزه های علمیه را تحلیل می کنیم، شگفت زده می شویم. ما حوزویان که از ابتدای طلبگی همواره احادیثی چون «اطلبوا العلم من المهد الی اللحد» یا «اطلبوا العلم و لو بالصین» را از فراز منبرها شنیده یا برفرازشان خوانده ایم، به عمل که می رسد خودمان فراموش می کنیم. به مناسبت شهادت امامان و لو اگر به روایتی باشد، درس را تعطیل می کنیم. دو هفته قبل از نوروز، به اسم دیدار با خانواده، کلاس ها را رها می کنیم. پنج شنبه هر هفته، تعطیلیم و تابستان را کلا استراحت می کنیم! همیشه هم گلایه داریم چرا حوزه های علمیه، مانند قبل نمی توانند قدرتمند و پیشرو باشند!

اما به راستی چه باید کرد؟ تعطیلات حوزه را چگونه می توان کاست و برغنای علمی اش افزود؟

1ـ توجه به ظرفیت شهرستان ها

نخستین کاری که می توان کرد، استفاده از امکانات شهرستان هاست. بسیاری از حوزه های علمیه در سراسر کشور، دقیقا در ایام تابستان که اقامت در قم، جهاد اکبر است! آب و هوای خوبی دارد و می تواند به راحتی پذیرای طلاب باشد. چرا نتوانیم درس ها را در شهرستان ها برگزار کنیم؟ اگر اقامت کل تابستان در شهرستان، مشکل است، می توان اردوهای یک ماهه برگزار و کلاس ها را آن جا دایر نمود؛ خصوصا آن که بسیاری از طلاب ساکن قم، اصالتا شهرستانی اند و منزل پدری شان آن جاست و می توانند خانواده خود را در ایام تابستان، در منزل پدری سکونت دهند.

2ـ تغییر ساعات کلاس

در تابستانِ قم، گرمای نیمه روز تا بعد از ظهر، واقعا طاقت فرسا و آزار دهنده است. ولی می توان با یک تغییر ساده ساعت کلاس، از مزایای تداوم درس و بحث استفاده کرد. مثلا می توان کلاس ها را بعد از نماز صبح و یا شب ها بعد از مغرب و عشاء، برگزار کرد که گرمای هوا کمتر است و قابل تحمّل. با همین تدبیر ساده می توان از فرصت تابستان، بهترین استفاده را بُرد.

3 ـ پنج شنبه کلاس

وقتی پنج شنبه بازار داریم، چرا پنج شنبه کلاس نداشته باشیم! چه کسی روزهای پنج شنبه حوزه و دانشگاه را تعطیل کرده است؟ با چه منطقی یک روز به تعطیلات کشور در نظام رسمی آموزشی افزوده ایم؟ در همین یک روز، چه کارهای پژوهشی و آموزشی و ... می توان انجام داد که با این تعطیلی بی جا، خود را از آن محروم کرده ایم؟

جالب است که برخی علمای بزرگ، موفقیت علمی شان را مدیون جهاد علمی روزهای تعطیل شان به خصوص استفاده از فرصت پنج شنبه و جمعه ها می دانستند.

به هر حال امیدواریم که این رویه ی تعطیلات زایی، متوقف شود./۸۴۱/پ۲۰۰/س

علی بهاری